Herkes kendi sorunuyla ilgilense, sorunların büyük bir bölümü kendiliğinden çözülmüş olmaz mı? Ama insanlar çenelerini kesip oturmaktan acizler çünkü en iyisini onlar bilir.

Mutlaka yaptığın işle, takındığın tavırla, aşık olduğun kişiyle, giyim tarzınla, saç şeklinde, insanlara davranışınla ilgili söyleyecekleri bir şey vardır ve bunlara uymazsan vay haline. Eleştiriler, dedikodular, dışlamalar birbirini kovalar. Tamam da size ne benim hayatımdan. Alın o çok mükemmel düşüncelerinizi kendinize saklayın, sorduk sanki.

İşin en kötüsü, insanların seninle ilgili düşüncelerini takman. Kendini hapse atman. Hayatını yaşasana, istediğini yapsana, kime ne. Kimin ne hakkı var sana neyi nasıl yaşaman gerektiğini söylemeye. Bu onların sorunu ve bırak öyle kalsın.

Dinlersen artık senin sorunun haline gelir ve her zaman mutsuz olursun. Bırak başkalarını ne halleri varsa görsünler. Çok da önemli sanki onayları.