İnsan kendini canlıların en zekisi olarak görür fakat maalesef canlıların en aptalı olarak yaşar. En büyük nedeni ise “bugün” algısını çoktan yitirmiş olması ve diğer insanların söylediklerine çok fazla önem vermesidir.

Hepimiz bugünde yaşıyoruz fakat tüm dertlerimizi dün veya yarın oluşturuyor. Hepimize göre kendi düşüncelerimiz en doğrusu fakat başkalarının söylediklerine takılıp duruyoruz.

Dünü istediğin kadar düşün, değiştiremezsin; sadece belki ders alabilirsin. Yarın için ise yapabileceğin tek şey çabalamak ve her zaman istediğin sonuçları alamayacağının farkında olmak. Ya öyle olursa, ya böyle olursa diye bugün dertlenmeye başlaman bir şey değiştirmeyecek.

Aynı şekilde o bunu dedi, bu bunu dedi, neden dedi, beni yanlış mı anladı gibi en ufak konuşma ve tartışmadan nem kapmanın da sana faydası yok. Burak kim ne demişse demiş olsun. Neden bu kadar önemli ki? Söyleyen söyleyeceğini söyleyip gidiyor ve hayat ona devam ediyor. Sen ise söylenen şeye takılıp kalıyorsun. Neden?

Neden her fırsatta hayatı kendin için daha da zorlaştırmaya bu kadar çaba harcıyorsun?

Boşver gitsin…