Kaç defa bir durumla henüz karşılaşmadan sırf kafanda kurduklarınla sabaha kadar uyumadın ve kaç defa durum hiç de senin kurduğun kadar korkunç olmadı? Olabileceklerin en kötüsünü düşünerek mi beklemeli insan veya olan olduğunda mı harekete geçmeli? 

En kötüsünü beklemek belki bir savunma mekanizması olarak kullanılıyordur fakat yine de insana sadece acı verir. Zaten kötü bir şey olacaksa ve bu olduğunda üzüleceksen, neden öncesinde de üzülesin ki?

Özellikle kafanda kurguladığın durum bir insanı kapsıyorsa, işler hiçbir zaman düşündüğün gibi gitmez. “Ben şunu derim, o şöyle derse ben de şu cevabı veririm” gibi konuşmalar hemen hemen hiçbir zaman düşünüldüğü gibi gerçekleşmez.

Ya da, gerçekleştiğinde senin için hayatın sonu olacağını düşündüğün bir durum gerçekleştiğinde, sonucun hiç de aslında kafanda kurguladığın gibi olmadığını görürsün.

Olabilecekleri kurgularkenki ruh halinle olanlar olduğu zamanki ruh halin birbirinden farklı olabileceği gibi beklediğin tepkiyi vermeyebilirsin veya durum sende düşündüğün etkiyi yaratmaz.

İyi düşün iyi olsun demeyeceğim, çünkü ister iyi düşün ister kötü düşün, tüm şartları kontrol edemeyeceğin için her şey nasıl olacaksa öyle olacak. Fakat bir şeyler olmadan en kötüsünü düşünme. Olursa o zaman bakarsın bir çaresine.