Aslına bakarsan, hayat ne kadar saçma ve anlamsız. Bir şeyler oluyor ve bitiyor. Bir oraya bir buraya sürüklenip duruyoruz. Elimizde olmayan şeyleri kendimize dert edip üzülüyoruz.

En ufak sözden alınıp en anlamsız davranışlara küsüyoruz. Bir kişinin söylediği bir söze günlerce takıp sinir oluyoruz. Neden? Bundan belki birkaç gün sonra, belki birkaç hafta, birkaç ay ya da yıl sonra aklına gelmeyecek şeyler için neden bugününü mahvediyorsun?

Hayat aslında çok komik. Ve sen kendi başına sinirden öfkeden tepinirken her şey devam ediyor. Sen de daha sonra gülüyorsundur geçmişe bakıp hatırladıkça boş şeylere kafa yorduğun günlerini.

Gül gitsin. Ne de olsa ağlasan da değişmiyor bazı şeyler o halde GÜL sadece. Durumu düzeltmese bile en azından akıl ve beden sağlığını korumuş olursun.